Σταμάτης Σπανουδάκης :«Πάντα στην Ελλάδα οι μονάδες έκαναν την διαφορά»

«Το δίλημμα παραμένει: Παπική τιάρα, ή τούρκικο σαρίκι;»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟ “ΗΓΓΙΚΕΝ”

Σας παρουσιάζουμε την συνέντευξη  που μας παρεχώρησε ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης τον οποίο κι ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την τιμή που μας έκανε :

- Όλοι καταλαβαίνουμε ότι η κρίση που βιώνουμε πρωτίστως είναι πνευματική. Σε ποιον βαθμό θεωρείτε πως σε αυτήν συνετέλλεσε η αλλαγή στον τρόπο ζωής και επιβίωσης των Ελλήνων με την συγκέντρωση του πληθυσμού στις πόλεις και την αποκοπή από την αυτάρκεια της αγροτικής ζωής;

Μακάρι να το καταλαβαίναμε όλοι. Οι περισσότεροι όμως από εμάς, ακόμα μετράνε ανύπαρκτα κουκιά και τσακώνονται για το ξεφτισμένο και επικίνδυνο από καιρό, ευρωπαικό πάπλωμα. Ήτοι την πνευματικά αλλόθρησκη και εχθρική τρόικα, τους εγχώριους και ξένους στρατιώτες της, τα μικροκομματικά και προσωπικά θλιβερά εγχώρια συμφέροντα και τις διαρκείς και τόσο βαρετές από τηλεοράσεως “αποκαλύψεις” και διαπιστώσεις, από τους “ειδικούς” μας.

Έχουμε όλοι γίνει, σχολιαστές και παρατηρητές, της μιζέριας μας.

Η αλλαγή από ανθρώπινες μονάδες και ψυχές, σε απρόσωπα νούμερα και στατιστικές, είναι η χειρότερη συμφορά που μας βρήκε και είναι απολύτως αταίριαστη με την ελληνική παράδοση και διαχρονική πραγματικότητα της.

Πολλοί εξ ημών δέ, την θεωρούν εκσυγχρονισμό, πρόοδο. Μωραίνει Κύριος…..

- Ο Γιουνγκ υποτηρίζει ότι η μετατροπή των γερμανών από αγρότες που είχαν την ζωή στα χέρια τους, σε εξαρτώμενους εργάτες εργοστασίου και η ανασφάλεια που προκάλεσε αυτό ήταν το έδαφος πάνω στο οποίο “πάτησε” ο Χίτλερ για να αναδειχθεί. Σε ποιο βαθμό μπορεί η επιστροφή στην ύπαιθρο και στην φύση που αντανακλά τον Δημιουργό, τον Θεό μπορεί να μας εξανθρωπίσει ξανά και να μας δώσει την δυνατότητα να Τον ξανασυναντήσουμε και πόσο εφικτό είναι αυτό;

Όπου και να πάς και ό,τι και να κάνεις, θα κουβαλάς τον εαυτό σου. Στην περίπτωση μας, τον χαμένο πια, εαυτό σου. Ο σημερινός αγώνας, δεν μπορεί παρά να είναι, προσωπικός. Πάντα στην Ελλάδα οι μονάδες έκαναν την διαφορά. Ποτέ τα συστήματα, οι παρέες, ή και τα πλήθη ακόμα.

- Ποιο το πνευματικό μήνυμα της πνευματικής κρίσης που ζούμε σήμερα. Τι θέλει να μας πει ο Θεός;

Μετάνοια και επιστροφή στον εαυτό μας, τον Χριστό και την αληθινή Ελλάδα. Παρελθόν, παρόν και μέλλον ένα, μέσα στο φως και την αλήθεια Του.

- Σε ποιο βαθμό θεωρείτε ότι το ξεπέρασμα της κρίσης είναι στο χέρι μας; Τι πρέπει να κάνουμε;

Προσωπικό αγώνα, προσωπική μετάνοια. “Πάμε γι‘ άλλες πολιτείες μελοντικές, να βρεθούμε σ΄ απεργίες προσωπικές, αν το θες“.  Αυτό το “αν το θες”, είναι το κλειδί για μένα. Η ευγένεια και αριστοκρατία, του πνεύματος της αγάπης.

- Είδαμε τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων και άλλες αντιδράσεις του λαού. Γιατί θεωρείτε ότι απέτυχαν; Όταν απέναντι στην εξουσία υπάρχει μία ηγεσία που αγνοεί την θέληση της πλειοψηφίας του λαού πώς μπορεί να αντιδράσει αυτός;

Μόνο με κατάληλους ηγέτες, μπορεί ο λαός να μεγαλουργήσει. Και το είδος σπανίζει διεθνώς. Η πνευματική σήψη, είναι πια παγκόσμια. Στροφή στα πνευματικότερα και ακλόνητη και απόλυτη πίστη, βλέπω εγώ σαν μόνη ελπίδα.

Μοναχικούς αγώνες και προσευχή.

- Μετά το επεισόδιο Κασσιδιάρη – Κανέλη και τα βάρβαρα οικονομικά μέτρα εναντίον ανήμπορων συμπατριωτών μας, αναρωτιέται κανείς τι τελικά είναι βία. Για εσάς τι είναι βία;

Τα μέτρα, αλλά και οι χρόνιες ενοχλητικές συμπεριφορές των πολιτικών αλλά και των τηλεοπτικών μας αρχόντων, είναι η αιτία των περισσοτέρων κακών. Και δυστυχώς, συνεχίζουν αμετανόητοι. Και δυστυχώς, εξακολουθούμε να τους ψηφίζουμε. Είτε με την ψήφο, είτε με το τηλεκοντρόλ. Βία είναι και η συνεχής προβολή των ίδιων άχρηστων και “προοδευτικών” ανθρώπων από όλη την συνωμοτούσα, μιντιακή πραγματικότητα. Η χειρότερη όμως βία είναι, το να χτυπάς τον αδύνατο. Εκεί πια, τα βάζεις με τον Θεό.

- Παρακολουθούμε την εκκωφαντική σιωπή των πνευματικών ποιμένων, την ώρα που ο ελληνικός λαός υφίσταται σιωπηλή γενοκτονία. Μήπως είμαστε πολύ αυστηροί μαζί τους ή μήπως πράγματι η κρίση συμπαρέσυρε και την πνευματική μας ηγεσία;

Η πραγματική πνευματική ηγεσία, ήταν, είναι και θα είναι, πάντα στό περιθώριο.

Εξ άλλου πώς να μιλήσεις, όταν όλοι φωνάζουν και κανείς δεν ακούει;

- Ο Μέγας Αλέξανδρος, στο πρόσωπο του οποίου είναι αφιερωμένο μέρους του έργου σας, πριν χιλιάδες χρόνια, έφτασε ως τις Ινδίες για να μεταδώσει το φως του τότε ελληνικού πολιτισμού, σε έθνη που είχαν εκπέσει στην βαρβαρότητα. Η χώρα μας σήμερα έχει κατακλισθεί από λαθρομετνάστες που οι περισσότεροι προέρχονται από τα ίδια έθνη και τις περιοχές που ο Αλέξανδρος κατέκτησε.

α – Γιατί τα αυτά έθνη και οι περιοχές επανήλθαν στην βαρβαρότητα με το πέρας του χρόνου;

Γιατι χάθηκαν οι Αλέξανδροι.

β – Βλέπετε μια διαχρονική επανάληψη του μοτίβου της σύγκρουσης ελληνισμού – ακόμη και με την υπόσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας – και ανατολής;

Το δίλημμα παραμένει: Παπική τιάρα, ή τούρκικο σαρίκι;

γ – Πόσο αναγκαία είναι η ανάδειξη ενός νέου Μ. Αλέξανδρου που θα μεταδώσει εκ νέου το φως του πολιτισμού σε αυτά τα έθνη;

Όσο το νερό στην έρημο.

- Στο τραγούδι σας «Θά ‘ρθεις σαν αστραπή» υπάρχουν υπαινιγμοί σχετικά με την επάνοδο της Πόλης στα χέρια των Ελλήνων όπως έχει προφητευθεί από τον Πατροκοσμά και άλλους αγίους και για το οποίο έκανε μεγάλο αγώνα να ενημερωθεί ο κόσμος, ο γέροντας Παΐσιος. Ποιο το νόημα ενός τέτοιου γεγονότος, εφ’ όσον συμβεί;

Ο Θεός να δώσει, νά ‘μαστε έτοιμοι και άξιοι για μια τέτοια τιμή.Τώρα πάντως, δεν είμαστε.

- Πολλοί γέροντες και άγιοι έχουν μιλήσει για μια επερχόμενη επώδυνη διαδικασία παγκόσμιας κάθαρσης και για τον μεγάλο ρόλο του ελληνισμού, μέσω της ορθοδοξίας, κατόπιν αυτής. Θεωρείτε πως πρόκειται για ευσεβή πόθο ή αυτοεκπληρούμενη προφητεία και αν όχι ποια είναι εκείνα τα στοιχεία σήμερα που μας κάνουν να αισιοδοξούμε ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε σε έναν τέτοιο ρόλο;

Ό,τι και όσα λένε οι γέροντες, είναι πολύ πιο αληθινά, σημερινά και επίκαιρα από οποιοδήποτε “επίκαιρο” τίτλο ή συμβάν, σημερινής εφημερίδας ή τηλεόρασης.

- Ποια στοιχεία θεωρείτε ότι πρέπει να είναι τα θεμέλια της νέας Ελλάδας που θα προκύψει μετά το ξεπέρασμα της κρίσης;

Πίστη, ανθρωπιά, παληκαριά και πάνω απ΄ όλα, αλήθεια.

- «Μετά την μπόρα την δαιμονική θά’ρθει η λιακάδα η θεϊκή» αναφέρει ο γέροντας Παΐσιος. Πώς φαντάζεστε την ζωή μετά το ξεπέρασμα της κρίσης;

Μακάρι να την αξιωθούμε. Την φαντάζομαι λίγο όπως ο Ιωάννης στην αποκάλυψη·  Καί είδον νεα γη και ουρανό ….

- Εάν είχατε την δυανατότητα να απευθύνεται ένα μήνυμα σε όλον τον ελληνικό λαό, τι θα του λέγατε;

Γκρέμισε τα ψεύτικα είδωλα, που μόνος σου ύψωσες και γύρνα τρέχοντας σαν μικρό παιδί, στην πάντα ανοιχτή  αγκαλιά, του Χριστού. Περιμένει.

- Σας ευχαριστώ