Σαρανταλείτουργο. (7 Ἰουλίου - 15 Αυγούστου 2011)

Ἀδελφοί μου,

Ἐπικοινωνῶ μαζί σας, γιὰ νὰ σᾶς ἐνήμερώσω σχετικὰ μὲ τὴν τέλεση σαρανταλείτουργου στὸν Ἱερό μας Ναό, κατὰ τὸ διάστημα 7 Ἰουλίου ἕως 15 Αὐγούστου 2011.

Τὰ ὅσα συνταρακτικὰ συμβαίνουν στὴν Ἑλλάδα μας, καὶ τὰ ἐπίμονα αἰτήματα σας γιὰ ἔντονη προσευχή ὑπὲρ ὑγείας προσφιλῶν προσώπων, μᾶς ὁδήγησαν στὴν ἀπόφαση νὰ τελέσουμε σαρανταλείτουργο.

Τὸ χρονικὸ διάστημα 7 Ἰουλίου – 15 Αὐγούστου, ἀφ’ ἑνὸς εἶναι γεμάτο ἀπὸ μνῆμες μεγάλων καὶ θαυματουργῶν ἁγίων καὶ ἀφ’ ἑτέρου μᾶς ὁδηγεῖ διὰ τοῦ σταδίου τῆς νηστείας στὴ δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως καὶ τὴ μεγάλη θεομητορικὴ ἑορτὴ τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Μὲ τὴν καθημερινὴ θεία λειτουργία θὰ ἑνώσουμε τὶς ἑορτολογικὲς ψηφίδες τῆς περιόδου σὲ μία ἐκτενῆ δέηση, «ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων», ἐμπιστευόμενοι στὸ Χριστό μας τοὺς ἑαυτούς μας καὶ τοὺς ἀδελφούς μας καὶ ὁλόκληρη τὴ ζωή μας.

Ἡ θεία λειτουργία, ἀδελφοί μου, μᾶς μεταμορφώνει ἀπὸ ἄτομα σὲ πρόσωπα. Πλαταίνει τὶς καρδιές μας. Διευρύνει τὶς συνειδήσεις μας. Μᾶς κάνει πανανθρώπινους καὶ παγκόσμιους. Παίρνει τὴν ἀγωνία μας, τὴν ἔγνοια μας, τὴν ὀδύνη μας καὶ τὴν κάνει πανανθρώπινη ἀγωνία, πανανθρώπινη ἔγνοια καὶ πανανθρώπινη ὀδύνη. Ἂν ἔχω ἀγωνία γιὰ ἕνα δικό μου ἄρρωστο ἄνθρωπο, μὲ τὴ θεία λειτουργία μεταμορφώνω τὴν ἀγωνία μου αὐτὴ σὲ ἀγωνία γιὰ ὅλους τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους. Ἄν ἔχω ἔγνοια τὸ παιδί μου, μὲ τὴ θεία λειτουργία μεταμορφώνω τὴν ἔγνοια μου σὲ ἔγνοια γιὰ ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ κόσμου. Ἂν πενθῶ γιὰ τὴν ἀπώλεια κάποιου ἀγαπημένου προσώπου, μὲ τὴ θεία λειτουργία μεταμορφώνω τὸ πένθος μου σὲ προσευχὴ γιὰ ὅλους τοὺς κεκοιμένους ἀνθρώπους. Μὲ τὴ θεία λειτουργία «συν-χωρώ», χωρῶ μέσα στὴν καρδιά μου, μαζὶ μὲ τοὺς δικούς μου καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους, ὄχι μόνο τοὺς ἀξιαγάπητους ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐχθρούς.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἡ θεία λειτουργία μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀνάληψη μιᾶς παγκόσμιας εὐθύνης. «Ὅλοι εἴμαστε ἔνοχοι γιὰ ὅλα καὶ πιὸ πολύ ἀπὸ ὅλους ἐγώ». Γιὰ ὅσα κακὰ συμβαίνουν στὸν κόσμο, ἀναλαμβάνω ἐγὼ τὴν εὐθύνη μου. Λέω ἐγὼ τὸ «Κύριε έλέησον» καὶ γιὰ ὅσους δὲν μποροῦν νὰ τὸ ποῦν. Βαστάζω τὰ βάρη τῶν συνανθρώπων μου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ προσεύχομαι γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ σύμπαντος κόσμου. Συμμετέχω ἔτσι στὴν προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ στὴ Γεθσημανὴ καὶ τὸν ἀκολουθῶ στὸ Σταυρὸ καὶ στὸν ᾍδη. Γεμίζοντας τὴν καρδιά μου μὲ τὴν σταυρικὴ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ τὴν ἐτοιμάζω νὰ κατοπτρίσει τὴν ἀναστάσιμη δόξα τῆς Βασιλείας Του, ποὺ ἀνατέλλει ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ποτήριο καὶ διαλύει τὸ σκοτάδι τοῦ θανάτου μέσα μου καὶ γύρω μου.

Τὸ σαρανταλείτουργο εἶναι μιὰ θαυμάσια εὐκαιρία νὰ ἀφομοιώσουμε λίγο περισσότερο τὸ πνεῦμα αὐτὸ τῆς θείας λειτουργίας, συμμετέχοντας ὁ καθένας ὅσο μπορεῖ, ὅσο τοῦ ἐπιτρέπουν οἱ συνθῆκες, οἱ δυνάμεις του καὶ οἱ δυνατότητές του.

Τὸ ὡράριο τῶν ἀκολουθιῶν θὰ ποικίλλει, ὥστε νὰ ἔχουν τὴν εὐκαιρία καὶ κάποιοι ἐργαζόμενοι νὰ ἐκκλησιασθοῦν. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ πρέπει νὰ κοιτᾶμε προσεκτικὰ τὸ πρόγραμμα. Γνωρίζουμε ὅτι κάποιοι θὰ διευκολύνονται καὶ κάποιοι ἄλλοι ὄχι, ἀλλὰ, ὅσο μποροῦμε, ἂς μειώσουμε τὴν συνήθη μικρόψυχη γκρίνια, στὴν ὁποία ὅλοι μας δυστυχῶς οἱ «εὐσεβεῖς» ρέπουμε.

Γιὰ λόγους εὐταξίας τὰ ὀνόματα ζώντων καὶ κεκοιμημένων θὰ ἀναγραφοῦν σὲ εἰδικὰ δίπτυχα. Μπορεῖτε νὰ ἀπευθυνθεῖτε σχετικά στὴν κα Ἀθηνά, τὴν ἐπίτροπό μας. Ὅσον ἀφορᾶ τὶς εἰσφορὲς πρέπει νὰ ξεκαθαρίσουμε τὰ ἑξῆς. Ἐπειδὴ κάποιοι ρωτοῦν ἐπίμονα τί ποσὸ νὰ προσφέρουν, γιὰ νὰ τοὺς διευκολύνουμε, ὁρίσαμε τὸ ἐνδεικτικὸ ποσό τῶν €20, ποὺ κατὰ τὴν ἐκτίμησή μας εἶναι προσιτὸ σὲ ὅλους. Ὅμως πρὸς Θεοῦ, ἡ εἰσφορὰ δὲν ἔχει τὸ νόημα τῆς ἀγορᾶς ὑπηρεσίας ἢ τῆς ἀμοιβῆς κόπου ἀλλὰ τοῦ δώρου ἐν εὐχαριστίᾳ. Ὅλα τὰ χρήματα ποὺ θὰ συγκεντρωθοῦν θὰ χρησιμοποιηθοῦν στὴν ἁγιογράφηση καὶ τὸν γενικότερο εὐπρεπισμὸ τοῦ Ναοῦ. Ἔτσι ἀντὶ νὰ φέρνει ὁ καθένας ἕνα ἀφιέρωμα ποὺ πιθανότατα νὰ μὴ ἀντιστοιχεῖ στὶς ἀνάγκες τοῦ Ναοῦ μας ἢ νὰ μὴ συνάδει μὲ τὸν ὑπόλοιπο διάκοσμο, θὰ προσφέρουμε ἀπὸ κοινοῦ ὡς ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα τὰ δῶρα μας στὴν Παναγία. Ἡ Παναγία φυσικὰ δὲν χρειάζεται τὰ δῶρα μας, καὶ ὅσα προσφέρουμε στὸ Ναό Της τελικὰ τὰ χαιρόμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ποὺ συνερχόμαστε σὲ αὐτὸν γιὰ νὰ προσευχήθοῦμε καὶ νὰ ξεκουραστοῦμε στὴ χάρη Της. Βέβαια μπορεῖ κάποιος, ἄν θέλει, νὰ προσφέρει ἕνα μεγαλύτερο ποσό ἢ γιὰ κάποιον ἄλλο καὶ τὸ ποσὸ τῶν €20 νὰ εἶναι ὑπερβολικό. Ἂν κάποιος δυσκολεύεται, μπορεῖ νὰ ἐπικοινωνήσει μαζί μου καὶ νὰ μοῦ δώσει τὰ ὀνόματά ποὺ θέλει, χωρίς νὰ κάνει καμία εἰσφορά. Τὸ δίχως ἄλλο, σημασία ἔχει ἡ διάθεση τῆς καρδίας μας καὶ ὄχι τὸ μέγεθος τῆς δωρεᾶς μας.

Ἡ Παναγία μας νὰ μᾶς σκεπάζει ὅλους μὲ τὴ στοργική Της Χάρη!

Μὲ θερμὴ τὴν ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

π. Ἠ.Κ.

Προγραμμα Ιουλίου 2011

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΗΣ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΙΟΥΛΙΟΣ 2011

	ΗΜ.	ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ	ΩΡΑ
1	Παρ.	Κοσμᾶ κ΄Δαμιανοῦ Ἀναργύρων, Κων/νου Ἀλαμάνου Ἑσπερινός. ΑΓΙΑΣΜΟΣ	5:00 π.μ. 6:30 μ.μ.
2	Σάββ.	Κατάθεσις Τιμίας Ἐσθῆτος Ὑπεραγίας Θεοτόκου Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
3	Κυρ.	Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Εὔρεσις λειψάνων Ἁγ. Ραφαήλ.	6:30 π.μ.
6	Τετ.	Ἑσπερινός, ΙΕΡΟΝ ΕΥΧΕΛΑΙΟΝ	6:30 μ.μ.
7	Πέμ.	ΙΕΡΟΝ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ Κυριακῆς Μεγαλομάρτυρος. Ἑσπερινός ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ	6:00 π.μ. 6:30 μ.μ.
8	Παρ.	Προκοπίου Μεγαλομάρτυρος Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
9	Σάββ.	Παγκρατίου Ἱερομάρτυρος Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
10	Κυρ.	Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Ἀθανασίου τοῦ ἐν Πεντασχοίνῳ Ἑσπερινός	6:30 π.μ. 7:00 μ.μ.
11	Δευτ.	Εὐφημίας Μεγαλομάρτυρος, Ὄλγας Ἰσαποστόλου Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
12	Τρίτη	Βερονίκης Αἰμορροούσης Ἑσπερινός	5:00 π.μ. 4:30μ.μ
13	Τετ.	Σύναξις Ἀρχαγγ. Γαβριήλ, ὁσίων Ἡλιοφώτων Ἑσπερινός	5:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
14	Πεμ.	Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Ἑσπερινός ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ	5:00 π.μ. 6:30 μ.μ.
15	Παρ.	Κηρύκου καὶ Ἰουλίττης τῶν μαρτύρων Ἑσπερινός	5:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
16	Σάββ.	Ἀθηνογένους Πηδαχθόης Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
17	Κυρ.	630 Πατέρων Δ΄ Οἰκουμενικῆς, Μαρίνης Μεγαλομ.	6:30 π.μ.
18	Δευτ.	Αἰμιλιανοῦ μάρτ., Ὀνησιφόρου κ΄ Φωτίου τῶν Κυπρίων Ἑσπερινός	5:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
19	Τρίτη	Μακρίνης ὁσ., Ἀνακομιδὴ λειψάνων Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ Ἑσπερινός.	5:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
20	Τετ.	Προφήτου Ἠλιοῦ Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
21	Πεμ.	Συμεών τοῦ διὰ Χριστὸν Σαλοῦ Ἑσπερινός ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ	5:00 π.μ. 6:30 μ.μ.
22	Παρ.	Μαρίας Μαγδαληνῆς, Μαρκέλλης μάρτ., Θεοφίλου νεομ. Ἑσπερινός	5:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
23	Σάββ.	Θύρσου Καρπασίας, Ἀνακ. λειψάνων Φωκᾶ ἱερομάρτυρος Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
24	Κυρ.	Στ΄ Ματθαίου, Χριστίνης Μεγαλομάρτυρος Ἑσπερινός	6:30 π.μ. 7:00 μ.μ.
25	Δευτ.	Κοίμησις Ἁγ. Ἄννης, Ὀλυμπιάδος διακόνου Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
26	Τριτη	Παρασκευῆς Ὁσιομάρτυρος Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
27	Τετ.	Παντελεήμονος Μεγαλομάρτυρος τοῦ Ἰαματικοῦ Ἑσπερινός	6:00 π.μ 4:30 μ.μ.
28	Πέμ.	Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου Ἑσπερινός, ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ	5:00 π.μ. 6:30
29	Παρ.	Καλλινίκου κ΄ Θεοδότης τῶν Μαρτύρων Ἑσπερινός	5:00 π.μ. 4:30 μ.μ.
30	Σάββ.	Σίλα, Σιλουανοῦ, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ, Ἀνδρονίκου ἀπ. Ἑσπερινός	6:00 π.μ. 7:00 μ.μ.
31	Κυρ.	Ζ΄ Ματθ. Εὐδοκίμου δικαίου, Ἰωσήφ Ἀριμαθαίας, Ἑσπερινός, ΑΓΙΑΣΜΟΣ	6:30 π.μ. 6:30 μ.μ.

Ἐφημέριοι: Ἀρχιμ. Ἀδαμάντιος Κυκκώτης (τηλ. 99680717)

π. Ἠλίας Κουτραφούρης (τηλ. 99514569)

Γιὰ διευθετήσεις Μυστηρίων μπορεῖτε νὰ ἐπικοινωνεῖτε μὲ τὸν π. Ἠλία.

Ὅλες οἱ εἰσφορὲς ἀπὸ τὸ σαρανταλείτουργο θὰ διατεθοῦν

γιὰ τὸν εὐπρεπισμὸ τοῦ Ἱεροῦ μας Ναοῦ.

Κουρσεμένο ακροθαλάσσι. Διήγημα.

Κουρσεμένο ακροθαλάσσι

Βασίλη Χαραλάμπους

_____________

Στη μνήμη που ξεθωριάζει στην άλλη σιγαλιά, κείνο τ΄ αγνάντεμα στη σκλάβα γη. Τα μακρινά λαμπυρίσματα στ΄ ακρόβραχα του Πενταδάκτυλου καταμεσής στα τόσα πουρνάρια και στο λεηλατημένο πευκώνα. Θωριά και καημός. Θαρρείς σε τούτο το καρτέρι, απάνεμος τόπος δεν υπάρχει. Μοσχοβολιά και τόσες θύμισες από τον ερειπιώνα κατ΄ αντίκρυ από κείνου του Γιούλη τ΄ αποκαΐδια.

Το ξάγναντο κατ΄ αντίκρυ αντιλαλεί ακόμη το καημό των τόσων αγνοουμένων. Το διαλαλούν οι κιτρινισμένες φωτογραφίες στην αμασχάλη των πικραμένων μανάδων απομεινάρια και τούτα του πικραμένου Γιούλη. Τον ίδιο καημό κουβαλά στην προσφυγιά κι΄ η κυρά Ελένη για το μονάκριβό της τον Ανδρέα, πού΄ ναι αγνοούμενος τόσα χρόνια.

Κι΄ η κυρά Ελένη προσμένει ακόμη. Το ξέρουν και της γειτονιάς τα τριζόνια για τούτο πάψαν το τραγούδημα. Ολονυχτίς στ΄ Άγιο της Μεγαλόχαρης εικόνισμα τον πόνο ακουμπά για να΄ πιστρέψει το μονάκριβο παλληκάρι της. Προσμένει ακόμη κείνο το ερχομό με την κιτρινισμένη φωτογραφία στη αμασχάλη ίσαμε τη μέρα που θα λουλουδιάσει ο κάμπος. Μια ζωή σκόπελοι και μελτέμια, δίχως ξεγνοιασιά. Κάθε της βήμα και στεναγμός. Και κάθε που λησμονεί θαρρείς, ο μαΐστρος φευγαλέα ξετυλίγει τούτο τον καημό. Και γαληνεύει περίεργα κάθε που συλλογιέται πως ακόμα και στ΄ ακροβράχια κατ΄ αντικρυ οι λιαχτίδες πεισματικά στριμώχνονται.

Της υπομονής κλεψύδρα η δική της παντοχή κι΄ ας βλέπει καθημερινά τ΄ αδειανό του κρεββάτι.. Κείνος ο ερχομός για τούτη τη πονεμένη γυναίκα ακράταγο όνειρο φαντάζει. Και γυρνά ολομόναχη της προσφυγιάς τα στενορύμια το ηλιόγερμα που είναι μαθεμένη η σιγή να συντροφεύει. Ξέπλεκα και του καημού τ΄ απογεννίδια κι΄ εμείς ίσαμε που προλαβαίνουμε ν΄ αποστηθίσουμε ετούτο το μεγάλο καημό.

Έτσι κι΄ ο Ανδρέας της κυρά Ελένης ο γυιός κείνο τον μαύρο Γιούλη βρέθηκε νάναι στρατιώτης στην Κερύνεια. Χλαλοή κι΄ αποκαΐδια. Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κερύνεια. Συναπάντημα του Ανδρέα μ΄ άλλους τρείς στρατιώτες. Το μόνο που είπανε. Πάμε προς τον Καραβά. Κάποιος ήξερε ένα στρατί. Η διαδρομή φάνταζε τόσο μακρινή. Κάθε λίγο στο αυλάκι πέφτανε. Τ΄ αεροπλάνα τον τρόμο σκορπούσαν. Πήραν λοιπόν το δρόμο για το Καραβά. Έμειναν για λίγο σ΄ ένα σπίτι, λίγο να ξαποστάσουν λίγο μονάχα για να βρουν κάτι να φάνε.

- Ελάτε, είναι μισάνοιχτο το παράθυρο.

- Γρήγορα γιατί περνούν αεροπλάνα από πάνω μας και θα μας δουν.

- Έλα, τέλειωνε φίλε.

Ο Ανδρέας έμεινε τελευταίος. Έτσι και στο σχολείο τα παλιά χρόνια τότε που δίνανε σισσίτιο στο διάλειμμα, τελευταίος ο Ανδρέας. Όλοι ποιος θα πρωτοφάει κι΄ο Ανδρέας να περιμένει τελευταίος. Ένας ένας έμπαιναν μέσα στο σπίτι στον Καραβά. Τελευταίος ο Ανδρέας. Έμειναν για λίγο ν΄ αλληλοκοιτάζονται μεταξύ τους κι΄ ύστερα βρέθηκαν όλοι στην κουζίνα να ψάχνουν για φαγώσιμα. Τα λιγοστά που βρήκαν τα μοιράστηκαν.

- Να προλάβει η νυχτιά γλυτώσαμε. Όμως είναι ακόμα δειλινό, μονολόγησε.

Έκλεισε απότομα την πόρτα. Κι΄ όλα φαντάζαν τόσο δειλιασμένα

- Πρέπει να κρυφτούμε.

- Να φύγουμε είπε ένας καταδρομέας. Να πάρουμε το μονοπάτι ανάμεσα στα καταρράχια του Πενταδάκτυλου όταν αρχινίσει η νύχτα κι΄ έσι θα διαφύγομε στο μισοσκόταδο. Υπάρχουν τόσες βραχοσπηλιές στον Πενταδάκτυλο.

- Όπου νάναι φθάνουν. Θα είναι μάταιο να φύγουμε.

- Να βρούμε ένα μέρος στο σπίτι αυτό, είπε άλλος, κι΄ όταν καταλαγιάσουν τα πράγματα φεύγομε.

- Που όμως; Όπου και να κρυφτούμε θα μας βρουν.

- Στο μικρό αποθηκευτικό χώρο πάνω από την πόρτα του μπάνιου.

- Πως θα ανεβούμε;

- Θα σας βοηθήσω εγώ, είπε ο Ανδρέας κι΄ ύστερα θα κρυφτώ κάπου.

Έτσι κι΄ έγινε. Στην αρχή φυσικά δεν δέχτηκαν ύστερα επέμενε ο ίδιος πεισματικά και δέχτηκαν. Έτσι ήταν ο Ανδρέας από μικρό παιδί, καλόκαρδος. Σαν κρύφτηκαν οι υπόλοιποι στον αποθηκευτικό χώρο σύρθηκε βιαστικά κι΄ ο Ανδρέας κάτω από ένα παλιό κρεββάτι. Βάζοντας μπροστά του μικρά κασόνια για τον κρύβουν εντελώς. Κι΄ έμεινε ακίνητος δίχως το παραμικρό ανασάλεμα.

Ακούστηκαν βήματα στα χαμόκλαδα έξω από το σπίτι και ξενικές ομιλίες. Άγρια κλωτσοκοπήματα στην πόρτα και φωνές. Ένας πυροβολισμός κι΄ η πόρτα έσπασε και μπήκαν μέσα δύο Τούρκοι στρατιώτες. Πρόσωπα αγριωπά, τ΄ άδικου πρωτοκάρπισμα. Ανοιγόκλειναν βίαια τις πόρτες. Το ψάξιμο παντού. Ριπές αυτομάτων όπλων. Χλαλοή κατακτητών. Στο τέλος βρήκαν μοναχά τον Ανδρέα, τους άλλους δεν τους βρήκαν.

Κατά πως μαθεύτηκε αργότερα τον Ανδρέα τον πήραν αιχμάλωτο στα Άδανα κι΄ από τότε κανένα νέο για τον Ανδρέα. Ο Ανδρέας είναι αγνοούμενος τριανταπέντε τόσα χρόνια. Οι άλλοι έφυγαν μόλις έπεσε σκοτάδι. Ήξεραν πολύ καλά πως τούτο το φευγάτισμα αποκάρπι πως ήταν της περίσσειας του Ανδρέα καλωσύνης.

Κι΄ η κυρά Ελένη όταν ξωμείνει μονάχη στον αργαλειό αρχινά να ξετυλίγει μαζί με τ΄ αδράχτι τις τόσες θύμισες από το μονάκριβό της Ανδρέα. Κι΄ όσο ξεμακραίνουν κείνου του Γιούλη οι θύμισες πασκίζοντας πιότερο φεγαλέες να φαντάζουν, πιότερο η κυρά Ελένη αποζητά κείνο τ΄ αντάμωμα. Πεισματικά ξεφυλλίζει εκείνο που τόσοι λησμόνησαν. Τα σιωπηλά σήμαντρα, ψιμυθιές σε τούτη παντοχή. Στη γωνιά ακόμη τρεμοσβήνει το καντηλάκι στην Παναγιά την Γλυτζιώτισσα και στον Άγιο Ανδρέα, την απάντοχή αλλιώς καρπίζοντας.

Δεν είναι μαθεμένη η κυρά Ελένη στις πολύβουες πολιτείες με τα περίσσεια και τ΄ ανέμελα τραγουδίσματα. Ήξερε πάντοτε στον πόνο της λίγη χαρά να βάζει από κείνη τη χαρά των παραδίπλα και τανάπαλιν στη χαρά επάνω από των πονεμένων λίγο έστω καημό. Τώρα στης ζωής το λιόγερμα, η παντοχή αναπαμό δεν έχει.

Πόσο εύκολα λησμονούμε και τανάπαλιν πόσο εύκολα θυμώμαστε. Από τότε που σε τόσα γρέκια στην πικρή προσφυγιά σωπάσαν τα λαλούμενα. Κι΄ έμεινε μονάχα τούτο το πικροθώρι από τη σκλαβωμένη πατρίδα. Τόσα σούρουπα ξεριζωμού, μάθαμε αλλιώς να κοιτάμε τον ουρανό προσμένοντας ναρθεί τ΄ ορθρινό της λευτεριάς αντιφέγγισμα. Όταν τανάπαλιν φυσήξουν οι αγέρηδες, ο σκλάβος αιγιαλός θ΄ αρχινίσει να φλοισβίζει για το φευγιό των αλλοφερμένων.