Τρισάγιο γιά τά δεκαέξη χρόνια από τήν κοίμηση του γέροντος Παισίου, πού τελέστηκε στίς 18Ιουλιου στόν ναό τών Αγίων Κωνσταντίνου καί Ελενης στήν ιδιαίτερη πατρίδα του τήν Κονιτσα ,πού διαβιούν καί τώρα οι συγγενείς του,ηλιοβασίλεμμα στήν περιοχή,η Παναγία η Μολυβοσκέπαστη,τα βουνά τής Ηπείρου।Η μνήμη ισχυρή πηγή έμπνευσης και ακατάλυτης χαράς Αιέν η βρώση τής ψυχής και άξιον εστί ο ανθρώπινος πηλος και η γή ,τά χαλάσματα,τά γεφύρια ,τά ξωκλήσια,οι πέτρες ..Μνήμη που μάς κρατάς καί συνέχεις τά πάντα.
Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μεγάλη η Χάρη της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κόνιτσα, η Μολυβδοσκέπαστος, η Παναγία
ΑπάντησηΔιαγραφήο Γέροντας Παΐσιος, το Στόμιο, η μνήμη
η ομορφιά της κτίσης
ο Αώος, ο Γράμμος, η ορόσειρα της Πίνδου,το Βίτσι
η αυθεντικότητα των ανθρώπων
η λιτότητα, το μέτρο, η αρμονία
ηπειρώτικα πολυφωνικά δωρικά
τάφος Σεβαστιανού
ρίγος φιλοπατρίας
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
ΡΟΔΟΣΤΑΜΟ ΑΙΜΙΛΙΑ
ειναι επείγουσα ρεαλιστική ανάγκη νά αναδειξουμε τα στοιχεία πού μπορει νά στηρίξουν τόν σύγχρονο άνθρωπο..Αλλιως ,που νά σταθεί κανεις?Πώς ειναι δυνατόν άλλωστε,αρνούμενος κάποιος τόν εαυτό του ,περιφρονώντας το παρελθόν του ,νά ζήσει και νά αφομοιώσει τα στοιχεια του μοντερνου βιου?
ΑπάντησηΔιαγραφή