«Ἡ πιστὴ σύζυγος»

-Γέροντα, µιὰ γυναίκα τὴν ἐγκατέλειψε ὁ ἄνδρας της, πῆρε καὶ τὸ παιδὶ, καὶ ἔχει σχέσεις µὲ δὺο
ἄλλες γυναὶκες. Μὲ ρώτησε τί νὰ κάνη.
-Νὰ τῆς πῆς, ὅσο µπορεῖ, νὰ κάνη ὑποµονή, προσευχή, καὶ νὰ φέρεται µὲ καλοσύνη. Νὰ
περιµένη· νὰ µὴ διαλύσει τὸν γάµο ἡ ἴδια. Κάποιος περιφρονοῦσε τὴν γυναίκα του, τὴν
κακαµεταχειριζόταν, καὶ αὐτὴ τὰ ἀνατιµετώπιζε ὅλα µὲ ὑποµονὴ καὶ καλοσύνη, µέχρι ποὺ
πέθανε σχετικὰ νέα. Ὅταν ἔκαναν τὴν ἐκταφή της, βγῆκε ἀπὸ τὸν τάφο µία εὐωδία.
Ἀπόρησαν ὅσοι βρίσκονταν ἐκεῖ.
Βλέπετε, αὐτὴ ἀντιµετώπιζε τὰ πάντα µὲ ὑποµονὴ σ’ αὐτὴν τὴν ζωή, γι’ αὐτὸ δικαιώθηκε στὴν
ἄλλη ζωή.
Ἔχω ὑπ’ ὄψιν µου καὶ µιὰ ἄλλη περίπτωση. Ἕνα κοσµικὸ παιδὶ εἶχε συµπαθήσει µιὰ κοπέλα
ποὺ ζοῦσε πνευµατικά. Γιὰ νὰ τὸν συµπαθήση καὶ ἡ κοπέλα, προσπαθοῦσε νὰ ζῆ κι αὐτὸς
πνευµατικά, ἐκκλησιαζόταν κ.λπ. Τελικὰ παντρεύτηκαν. Μετὰ ὅµως ἀπὸ χρόνια ἐκεῖνος ἄρχισε
πάλι τὴν κοσµικὴ ζωή.
Ἐνῶ εἶχαν καὶ µεγάλα παιδιὰ -ἕνα ἀγόρι στὸ πανεπιστήµιο καὶ δύο κοπέλες, µία στὸ λύκειο καὶ
µία στὸ γυµνάσιο –αὐτὸς συνέχιζε νὰ ζῆ ἄσωτα. Εἶχε µιὰ µεγάλη ἐπιχείρηση καὶ ἔβγαζε πολλὰ
χρήµατα, ἀλλὰ τὰ περισσότερα τὰ ἐξόδευε µὲ τὴν ἄσωτη ζωή του.
Ἡ καηµένη ἡ σύζυγός του κρατοῦσε τὸ σπίτι µὲ τὴν οἰκονοµία ποὺ ἔκανε καὶ τὰ παιδιά της µὲ τὶς
συµβουλές της. Δὲν κατηγοροῦσε τὸν πατέρα τους, γιὰ νὰ µὴν τὸν σιχαθοῦν καὶ τραυµατισθοῦν,
ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ µὴν παρασυρθοῦν.
Τὰ βράδια ποὺ γύριζε ἀργά, εὔκολα τὸν δικαιολογοῦσε, λέγοντας στὰ παιδιὰ ὅτι ἔχει δουλειὲς,
ἀλλὰ τὸ µεσηµέρι ποὺ πήγαινε στὸ σπίτι µὲ κάποια φιλαενάδα του, τί νὰ ἔλεγε; Γιατί, τί ἔκανε ὁ
ἀθεόφοβος αὐτὸς ἄνθρωπος; -ἄν καὶ δὲν ἀξίζει νὰ τὸν λέη κανείς ἄνθρωπο, ἐπειδὴ δὲν εἶχε
καθόλου ἀνθρωπιά.
Τηλεφωνοῦσε στὴν γυναίκα του νὰ τοῦ ἑτοιµάση τὰ φαγητὰ ποὺ ἐπιθυµοῦσε καὶ ἐρχόταν τὸ
µεσηµέρι µὲ κάποια ἀπὸ τὶς φιλενάδες του γιὰ φαγητὸ. Ἡ καηµένη ἡ µάνα, γιὰ νὰ µὴν µποῦν σὲ
ἄσχηµους λογισµοὺς τὰ παιδιά της, τοὺς καλοδεχόταν.
Ἔδινε τὴν ἐντύπωση ὅτι εἶναι δική της φίλη καὶ πέρασε ὁ σύζυγος της ἀπὸ τὸ σπίτι της καὶ τὴν
ἔφερε στὸ σπίτι τους, µὲ τὸ αὐτοκίνητό του. Ἔστελνε µὲ τρόπο τὰ παιδιὰ στὰ δωµάτιά τους, γιὰ
νὰ διαβάσουν, γιατὶ φοβόταν µήπως δοῦν καµµιὰ ἄσχηµη σκηνή, ἐπειδὴ δυστυχῶς αὐτὸς δὲν
πρόσεχε, ἀλλὰ ἀσχηµονοῦσε καὶ µέσα στὸ σπίτι. Αὐτὸ γινόταν κάθε µεσηµέρι καὶ κάθε τόσο τῆς
2

κουβαλοῦσε καὶ ἄλλο πρόσωπο.
Ἀφοῦ τὰ παιδιὰ ἔφθασαν νὰ λένε στὴν µητέρα τους: «Πόσες φίλες ἔχεις, µαµά;» .
«Γνωριζόταµασταν ἀπὸ παλιά», τοὺς ἔλεγε ἐκείνη. Ἐν τῷ µεταξὺ αὐτὸς τὴν εἶχε τὴν καηµένη
χειρότερα καὶ ἀπὸ ὑπηρέτρια, διότι τῆς φερόταν µὲ πολλή βαρβαρότητα.
Σκεφθῆτε τώρα, αὐτὴ ἡ µάνα κάθε µέρα νὰ ὑπηρετῆ δύο κτήνη, ποὺ ἀτίµαζαν τὸ σπίτι, καὶ νὰ
βάζη συνέχεια καλοὺς λογισµοὺς στὰ παιδιά της. Καὶ δὲν εἶναι ὅτι ἤξερε πὼς τὸ θέµα αὐτὸ θὰ
λήξη ἔπειτα ἀπὸ ἕνα διάστηµα, ὥστε νὰ πῆ: «θὰ κάνω ὑποµονὴ» καὶ νὰ ἔχη καὶ λίγη παρηγοριά.
Αὐτὴ ἡ κατάσταση συνεχίστηκε ἀρκετὰ χρόνια. Ἐπειδὴ ὅµως εἶχε δώσει ὁ ταλαίπωρος πολλὰ
δικαιώµατα στὸν διάβολο, ἑπόµενο ἦταν νὰ δέχεται φοβερὲς δαιµονικὲς ἐπιδράσεις. Ἦταν σὰν
τρελλός, δὲν ἤλεγχε τὸν ἑαυτό του, ὅλα τοῦ ἔφταιγαν.
Μιὰ µέρα λοιπὸν, ὅπως ἔτρεχε µὲ τὸ αὐτοκίνητό του, καθὼς ἦταν µεθυσµένος ἀπὸ τὴν σαρκικὴ
µέθη, ξέφυγε ἀπὸ τό δρόµο καὶ ἔπεσε στὸ γκρεµό. Τὸ αὐτοκίνητο διαλύθηκε καὶ αὐτός
τραυµατίστηκε σοβαρά. Τὸν µετέφεραν στὸ νοσοκοµεῖο καὶ ὕστερα ἀπὸ µιὰ σχετικὴ νοσηλεία
τὸν πῆγαν στὸ σπίτι σακατεµένο.
Καµµιὰ φιλενάδα του δὲν τὸν πλησίασε, γιατὶ δὲν εἶχε πιὰ οὔτε πολλὰ χρήµατα, ἀλλὰ καὶ τὸ
πρόσωπό του ἦταν παραµορφωµένο. Ἡ καλὴ σύζυγος ὅµως καὶ καλὴ µάνα τὸν περιποιόταν µὲ
πολλὴ καλωσύνη, χωρίς νὰ τοῦ θυµίζη τίποτε ἀπὸ τὴν ἄσωτη ζωή του.
Αὐτὸ τὸν συγκλόνισε καὶ τὸν ἀλλοίωσε πνευµατικὰ. Μετανόησε εἰλικρινὰ, ζήτησε καὶ
ἐξοµολογήθηκε, ἔζησε λίγα χρόνια χριστιανικά, µὲ ἐσωτερική εἰρήνη, καὶ ἀναπαύθηκε ἐν
Κυρίῳ. Μετὰ τὸν θάνατο του τὸ ἀγόρι ἀνέλαβε τὴν δουλειά του καὶ συντηροῦσε τὴν οἰκογένεια.
Ζοῦσαν ἀγαπηµένα τὰ παιδιὰ, γιατὶ εἶχαν πάρει καλὲς ἀρχὲς ἀπὸ τὴν καλὴ µάνα. Αὐτὴ ἡ µάνα
ἦταν ἡρωίδα.
Ἤπιε ὅλα τὰ φαρµάκια, γιὰ νὰ µὴ διαλυθῆ ἡ οἰκογένειά της καὶ πικραθοῦν τὰ παιδιὰ της,
κράτησε τὴν οἰκογένεια σωστά, ἔσωσε καὶ τὸν ἄνδρα της, ἀποταµίευσε καὶ αὐτὴ οὐράνιο µισθό.
Ὁ Θεὸς αὐτὴν τὴν γυναίκα θὰ τὴν βάλη στὴν καλύτερη θέση στὸν Παράδεισο.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
Ἀπόσπασµα ἀπό τίς σελίδες 51-54 τοῦ βιβλίου