Ν.Γ. ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ απαγγελει ποιήματα του

ακουγοντας τον ξερεις πια τι σημαίνει ποίηση..Αναγνωριζει κανεις την ιδια την ζωη στους στίχους του??Νυχτα και μερα προσπαθησε να μην διαφύγει της πραγματικοτητος ,να την υμνησει με λογια χαραγμένα στην πορεια του ανθρώπου.Ολα τα πραγματα βρισκουν τό νοημα τους ,ο θανατος μετατρεπεται σε ζωη,το πένθος γενναει την νικη,η μοναξια ανοιγεται στον χρόνο της προσευχής.
Αυτες οι λεξεις του Ν.Γ.Πεντζίκη που μας στηρίζουν στην διάρκεια της φοβερης στιγμης που το Φως μοιαζει ν απομακρύνεται..Ειναι προφανες πώς αυτος μονο ειναι ο σκοπός της τεχνης.Ηλθε ο Πεντζίκης και μας εδωσε ένα ζωντανο κάρβουνο ν αγγίξουμε..