να μας μεθύσεις πιο πολύ
με το πασχαλινό σου κρασί
στο μεγάλο και ατέλειωτο πανηγύρι
της Βασιλείας σου.
Γιατί τώρα το ραγισμένο
από την τόση αφροσύνη μας ποτήρι
μας προδίδει.
Δεν προλαβαίνουμε να το υψώσουμε και έχει ήδη αδειάσει.
Μόνο κάτι σταγόνες γευόμαστε
για να σε λαχταρούμε ανυπόμονα.
Έχοντας στο στόμα μας
και κατόπιν στη μνήμη μας
τη γεύση σου
όλα τα άλλα πικρά,
άνοστα στ΄ αλήθεια κι ανούσια.
π. Ἠ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου