Αποφθέγματα

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Πολιτογράφηση στοὺς οὐρανούς


Λουκ. ι΄, 16-21.

«Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. Πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς»

Οἱ ἐβδομήκοντα μαθητὲς καλοῦνται ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ μὴ χαίρονται γιὰ τὶς θεραπεῖες καὶ τὶς θαυματουργίες, γιὰ τὸ πλῆθος τῶν θαυμάτων καὶ τῶν ἰαμάτων, ἢ γιὰ τὶς ἐκδιώξεις τῶν πονηρῶν καὶ σκοτεινῶν πνευμάτων ποὺ τοῦς ἔδωσε ἐξουσία νὰ ἐπιτελοῦν ἀλλὰ μόνο διότι τὰ ὀνόματά τους γράφτηκαν στοὺς οὐρανούς.

Νὰ μὴ χαίρονται ἀφρόνως γιὰ τὸ ἔργο τους ἀλλὰ εὐγνωμόνως γιὰ τὸ δῶρο Του. Τὸ δῶρο εἶναι ὅτι δωρεὰν ἔχουν πολιτογραφηθεῖ στὴ δική Του Βασιλεία, ποὺ ἔχει -ἤδη ἀλλὰ ὄχι ἀκόμη- ἔλθει, ἔρχεται καὶ θὰ ἔλθει.

Νὰ χαίρονται λοιπὸν ὄχι ἀφρόνως ἀλλὰ εὐγνωμόνως.

Νὰ χαίρονται ὄχι για τὰ συντελεσμένα κατορθώματά τους ἀλλὰ γιὰ τὴν μελλοντική ταυτότητά τους. Ὄχι γιὰ ὅσα τοὺς ἔδωσε ἐξουσία ἤδη νὰ κάνουν ἀλλὰ γιὰ ὅσα θὰ τοὺς χαρίσει στὸ μέλλον νὰ εἶναι.

Νὰ χαίρονται ὄχι τὴ χαρὰ τῆς βεβαιότητας ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς ἐλπίδας.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῆς σιγουριᾶς ἀλλὰ τὴ χαρὰ τοῦ ρίσκου.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῆς ἐξουσίας, τῶν δικαιωμάτων καὶ τῆς ἀπαίτησης ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς διακονίας, τῆς ὀφειλῆς καὶ τῆς εὐχαριστίας.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῆς πίστωσης γιὰ τὶς ἀγαθοεργίες ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς χρέωσης γιὰ τὶς ἄπειρες εὐεργεσίες.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῶν ἐνηλίκων γιὰ τὶς ἀποταμιεύσεις τῶν κόπων ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῶν νηπίων γιὰ τὶς ὑποσχέσεις τῶν δώρων.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῶν ὑπολογισμῶν ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῶν ἐκπλήξεων.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῶν σοφῶν καὶ συνετῶν ἀλλὰ τῶν παράτολμων καὶ μωρῶν.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῆς ἰσχύος ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς ἀσθενείας.

Ὄχι τὴ χαρὰ τοῦ πειθαναγκασμοῦ ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς ἐλευθερίας.

Ὄχι τὴ χαρὰ παρὰ τὴν πυρὰ τοῦ μεγάλου ἱεροεξεταστοῦ ἀλλὰ τὴ χαρὰ τοῦ εὐγνώμονος ληστοῦ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῆς ἀνεγέρσεως μεγαλοπρεπῶν βασιλικῶν ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς κατορύξεως ταπεινῶν κατακομβῶν.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῶν αὐτοκρατορικῶν δωρεῶν ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῶν αὐτοκρατορικῶν διωγμῶν.

Ὄχι τὴ χαρὰ τοῦ θριάμβου στὴν ἱστορία ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς μελλούσης Βασιλείας.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῆς καταπραϋντικῆς παρηγοριᾶς τῆς ἀθανασίας τῶν ψυχῶν ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῆς ἀνυπόμονης προσδοκίας τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῶν ἀποδείξεων ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῶν ἐνδείξεων.

Ὄχι τὴ χαρὰ τῶν θαυμάτων ἀλλὰ τὴ χαρὰ τῶν σημείων.

Νὰ μὴ χαίρονται ἀφρόνως νὰ καταδιώκουν τὸν σατανᾶ, νὰ συντρίβουν τοὺς ἐχθροὺς τῆς πίστεως, νὰ ἀποστομώνουν τοὺς ἀσεβεῖς, νὰ ἀνακαλύπτουν κακοδοξίες σε συγγράμματα, νὰ ἀποκαλύπτουν συνομωσίες τῶν σκοτεινών δυνάμεων, να κατατροπώνουν τοὺς ἀθέους, νὰ ἐλέγχουν τοὺς ἀνήθικους, νὰ στηλιτεύουν τὶς ἀδικίες, νὰ προσκομίζουν ἀδιάσειστα ἐπιχειρήματα καὶ ἀτράνταχτες ἀποδείξεις, νὰ κυνηγοῦν τὶς μάγισσες καὶ τοὺς μάγους, νὰ παλεύουν μὲ τὰ πάθη, νὰ λιθοβολοῦν τὸ σκοτάδι.

Ἀλλὰ νὰ χαίρονται εὐγνωμόνως νὰ συμπορεύονται μὲ τὸν Χριστὸ ἔχοντας καιομένη τὴν καρδία, νὰ ἀτενίζουν τὴν φωτοειδὴ τοῦ προσώπου Αὐτοῦ μορφήν, νὰ πενθοῦν μὲ ἐλπίδα τὴν πανανθρώπινη τραγωδία, νὰ προσεύχονται ἀδιαλείπτως ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου, νὰ ἔχουν στὴ μνήμη τὴν εὐχή, νὰ προσκαρτεροῦν στὴν εὐχαριστία, νὰ κρατοῦν ἀναμένει τὴ λαμπάδα, νὰ μὴ τοὺς νοιάζει τὸ σκοτάδι ἀλλὰ μόνο μὴ τοὺς λείψει τὸ λάδι, νὰ προσδοκοῦν τὸν Νυμφίο καὶ τὴν Αὐτοῦ Βασιλεία, τὴν ὁποία νὰ εὐλογοῦν, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

π. Ἠ.Κ.

4 σχόλια:

  1. Σας ευχαριστούμε για το χθεσινό κήρυγμα πάτερ Ηλία .

    Την ευχή σας

    Αργυρούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σας ευχαριστώ για τη συνεχή ενθάρρυνση.
    Εύχεσθε υπέρ ημών.
    Αν γινόταν το κήρυγμα και στη σωστή του θέση, δηλαδή μετά το Ευαγγέλιο... θα ήταν όλα πιο όμορφα...

    Εύχεσθε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάτερ, φίλε. Φλογερά και ανάλαφρα τα λόγια σας σε σχέση με τον συγκεκριμένο Θείο Λόγο!!! Αυτή είναι η Αλήθεια, μου λέει κάτι κάτι μέσα μου, το να αγαπήσουμε όλο και περισσότερο τον Χριστό μέσα από την φρεσκάδα της απλότητας ,του αφήματος... και να μην νιώθουμε για τα Θεία δώρα, πνευματικά ή υλικά αυταρέσκεια, σαν να είμαστε πάνω σε βάθρο.... Οι περισσότεροι και εγώ προσωπικά ιδιαίτερα νιώθουμε σαν να ανακαλύψαμε κάτι, ενώ ο Κύριος μας αποκαλύφθηκε...μακάρι στην πορεία της ζωής μας να μάθουμε να ανοιγόμαστε, να φεύγουμε απ'τα τσιφλίκια του νου μας στον Χριστό στα μάτια του κάθε αδελφού, όλο και περισσότερο! να αποκολλόμαστε όλο και περισσότερο από την αβάσιμη αίσθηση επάρκειας και αυταρέσκειας μας! Θα τυπώσω τα λόγια Σας, να τα διαβάζω να βοηθιέμαι να ξαναβρίσκω τον Πνευματικό Βορρά και να μην γίνομαι βορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αδελφέ φίλε. Σε ευχαριστώ θερμά για τα λόγια σου τα ταπεινά και γλυκά, τα γεμάτα αγάπη. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζομαι ακόμα την ενθάρρυνση, την ανατροφοδότηση, την επιβεβαίωση της εκκλησιαστικής κοινότητας, για να ξεπερνώ τον κενόδοξο δισταγμό και το φόβο της απόρριψης...
    ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ἐμοί.

    "να φεύγω από τα τσιφλίκια του νου στα μάτια κάθε αδελφού" Εὐχου και υπέρ εμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή