Πως ονομάζεται η ¨κατάκτηση" στα νεοκυπριακά;
"Αποικισμός":
"Οι Τούρκοι κάποια στιγμή αποίκησαν την Κύπρο...
στο κάτω κάτω οι Έλληνες είναι οι πρώτοι και μεγαλύτεροι αποικιοκράτες".
Πως ονομάζεται η εισβολή στα νεοκυπριακά;
"στρατιωτική δραστηριότητα":
"η στρατιωτική δραστηριότητα του 1974"
Πώς ονομάζεται το ψευδοκράτος;
"τουρκοκυπριακή οντότητα στη Βόρεια Κύπρο"
Αγανακτισμένος νεοκύπριος ξεσπά πνιγμένος από το άδικο:
"Γιατί δεν μιλάμε και για "δικαίωση των προσφύγων ἀπό την Πάφο που εκτοπίσθηκαν βίαια στο Βαρώσι;"
Γιατί φωνάζουμε "Δεν ξεχνώ την εισβολή" και όχι "Δεν ξεχνώ το πραξικόπημα";
Γιατί τα αναγνωρισθέντα λείψανα των αγνοουμένων να κηδεύονται με την ελληνική σημαία και όχι με μόνο την κυπριακή;
Ως πότε πιά θα δίνουμε στα αθώα παιδάκια τετράδια με το λιμάνι της Κερύνειας; Ας βάλουν τέλος πάντων ένα οποιοδήποτε ωραίο τοπίο...
Τόσα ποιήματα έχει γράψει ο Ρίτσος... Γιατί συνέχεια στα σχολεία μας να διδάσκουμε τη "Ρωμηοσύνη" και τον "Αποχαιρετισμό στο Γρηγόρη Αυξεντίου";
Γιατί οι Τουρκοκύπριοι αθλητές να μη μπορούν να συμμετάσχουν σε διεθνείς αγώνες;
Ξέρετε πόσο οδυνηρό είναι αυτό;
Από που κι ως που κάναμε ήρωες τον Ισαάκ και το Σολωμού; Δεν ήξεραν ότι θα τους σκοτώσουν; Τι περίμεναν δηλαδή να κάνουν οι Τούρκοι; Αν μας έκαναν κι εμάς το ίδιο οι Τουρκοκύπριοι εμείς δεν θα τους σκοτώναμε;
Κατανοούμε τη δυσκολία των γονιών μας και των παππούδων μας να ξεπεράσουν τα τραύματα του πολέμου αλλά πρέπει να προχωρήσουμε κάποια στιγμή επιτέλους μπροστά.
Γιατί επιτέλους κανείς δεν μιλά σ' αυτόν τον τόπο για το δικαίωμα των λεσβίων και των ομοφυλοφίλων της Κύπρου να υιοθετούν παιδιά;"
20 Ιουλίου ...
ΑπάντησηΔιαγραφή1974 – 2009 35 χρόνια !
Και η πατρίδα μας ακόμα πονά ...
Και μεις ...
Βολευόμαστε στην καλοπέρασή μας . Υπογράφουμε και περνούμε στα κατεχόμενα . Ψωνίζουμε και τρώμε από τον τούρκο κατακτητή . Επισκεπτόμαστε σαν τουρίστες τα κατεχόμενα χωριά και τα μέρη μας , και επιστρέφουμε με ήσυχη τη συνείδησή μας το βραδάκι στα σπίτια μας .
Ποιά λύση ποθούμε και θέλουμε τώρα πια;
Είμαστε όλοι βολεμένοι στην ησυχία μας και στην ανεμελιά μας .
Δεν έχουμε παιδί , άνδρα , πατέρα , αγνοούμενο . Καλά είμαστε όπως είμαστε . Μια λύση θα μας αναστατώσει και πάλιν . Πάψαμε να πονάμε για τις εκκλησίες και τα μοναστήρια μας που βεβηλώθηκαν . Τώρα πια τι να θέλουμε ; Ξεθώριασαν οι μνήμες με τον καιρό . 35 χρόνια ... Κι΄ όμως , κάποτε δίναμε υποσχέσεις και όρκους , πως δεν θα ξεχάσουμε ποτέ . Πως η ψυχή μας θα παλεύει μέχρι τη δικαίωση . Εκείνο το « Δεν Ξεχνω » αντηχεί ακόμη μες το μυαλό μου .
Βοήθα Θεέ μου να μην συμβεί αυτό . Να μην επέλθει αυτή η λήθη στις ψυχές μας .
Οι εκκλησιές μας καρτερούν , και οι καμπάνες , βουβές , για να ξανακτυπήσουν ! ...
20 Ιουλίου ...
Θυμάμαι εκείνη τη μέρα με πόνο .
20 Ιουλίου ...
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ! ....
Όσο οι άλλοι κι΄ αν ξεχάσουν , δεν μπορώ ! ...
Αργυρούλα Γεωργίου
Ιούλιος 2009
Καλημέρα πάτερ Ηλία ,
και σας ευχαριστώ για τη σημερινή σας ανάρτηση!
Την ευχή σας,
Αργυρούλα
Αφιερωμένο σε όλα τα νεοκυπριακά τρωκτικά που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αναμασούν θεωρίες παλαιών κατακτητών....Φράγκων, Τούρκων, Άγγλων, για να μην πάμε και πιο παλιά και τους ταυτίσουμε με τους συνεργάτες των Περσών Αμαθουσίους, οι οποίοι τότε, παροδικά πάντα νίκησαν τον Ονήσιλο. Δεν πέρασαν όμως.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια σκλαβκιές
ατέλειωτες
τον πάτσον τζαι τον κλώτσον τους
Εμείς τζιαμαί
ελιές τζαι τερατσιές
πάνω στο ρότσον τους.
Κώστας Μόντης
'Αρα αυτοί είναι οι παροδικοί με τις ιδεοληψίες τους....δεν έχουν βάθος...και κυρίως δεν μπορούν να αλλάξουν την ταυτότητα αυτού τοπου...
Γιάννης Αντωνιάδης
Είμαστε γλύφτες και δεν ξεσπαθώνουμε, ακούμε όλοι μέρα τέτοια και βλέπουμε την παραχάραξη. Την ανεχόμαστε όπως τόσες άλλες ύπουλες διαστρεβλώσεις που στην καρδιά και την συνείδηση δεν μας αναπαύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνδρέας Παπαχριστοδούλου