Συμπόσιο
Μές στά ερείπια τριγυρνώ
τό αίμα στά μάτια μου
τά φιδια στίς βαλίτσες μου
στρώνω ένα πλούσιο τραπέζι
κάτω απ τόν ουρανό μιάς γέφυρας
χαράζω τίς προσκλήσεις μου μέ κοκκαλα
καί υπογράφω μέ σκορπιούς
μέ τό ταχυδρομείο της σφαγής καλώ τούς κατοίκους
χίλιων νεκροταφείων σέ τραπέζι.
Σαμίχ Κάσεμ
απο τό βιβλίο, Ποίηση του λαού της Παλαιστίνης,επιμ।μετάφραση Καμάν Καττάν,εκδ।Ελευσις "Επιλογή από τό έργο τών ποιητών:Ταουφίκ Ζαγιάντ,Σαμίχ Κάσεμ,Μαχμούτ Νταρουίς"
Τρίτη 1 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Συγκλονιστικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάζω πολύ αυτόν τον λαό...
είναι ο τελευταίος λαός πού αντιστέκεται; άς πούμε ,πώς όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφή