Γενικοί κανόνες για την παραμονή στον αληθινό δρόμο της ζωής.
1) Πάνω απ’ όλα να φοβάσαι την υπεροψία. Είναι ο πρώτος εχθρός. Η συνέπειά μας απέναντι στον Θεό, ακόμα και όταν αυτή υπάρχει μόνο ως προοπτική και όχι ως πραγματικότητα, μας δημιουργεί την εντύπωση ότι, σε σύγκριση με τους άλλους, έχουμε κάποια ιδιαίτερη αξία. Εμμένοντας, μάλιστα, σ’ αυτή τη συνέπεια έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, θαρρούμε πως επιτελούμε κάτι το αξιοθαύμαστο και αρχίζουμε να πιστεύουμε, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως είμαστε όντα ανώτερα με κατορθώματα καταπληκτικά. Έτσι μας κυριεύει η υπεροψία, η έπαρση, ο αυτοθαυμασμός. Όταν ο άνθρωπος ενδώσει σ’ αυτό το αίσθημα, εγκαταλείπεται από τη χάρη. Και τότε ο εχθρός τον αιχμαλωτίζει σαν ανίσχυρο θήραμα.
2. Ο φ ό β ο ς και η ανησυχία δεν θα σε εγκαταλείψουν. Προχωράμε ανάμεσα σε πολλές παγίδες. Ο εχθρός ποτέ δεν μας βάζει αμέσως σε πειρασμό ολοφάνερα κακό. Απεναντίας, το πιθανότερο είναι να μας εξαπατήσει με πράγματα φαινομενικά καλά. Ο άπειρος άνθρωπος θα τσιμπήσει το δόλωμα και θα πέσει στα χέρια του πονηρού, όπως πέφτει σ’ έναν καμουφλαρισμένο λάκκο το ζώο, που τριγυρίζει ανύποπτο στο δάσος. Να φοβάσαι, λοιπόν, τις παγίδες του εχθρού, αλλά να μη χάνεις το θάρρος σου, γιατί ο Κύριος είναι δίπλα σου.
3. Μη χάσεις ποτέ το φόβο του θανάτου και της τελικής κρίσεως. Κάθε πρωί, καθώς θα ανανεώνεις μέσα σου τη μνήμη του Θεού, πρόσθετε και τη μνήμη των εσχάτων. Φρόντιζε, μάλιστα, να τη διατηρείς ζωντανή σ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Και κάθε βράδυ, πριν κοιμηθείς, λέγε: “Ο τάφος είναι ανοιχτός μπροστά μου! Ο θάνατος με πλησιάζει!”, θα δεις πόσο θα σε περιφρουρούν αυτές οι σκέψεις.
4. Είναι αδύνατο ν’ αποκοπείς εντελώς από την ανθρώπινη κοινωνία. Από σένα εξαρτάται, ωστόσο, το πόσο χρόνο θ’ αφιερώνεις σε παρέες όχι και τόσο επιθυμητές. Όταν είσαι μαζί με άλλους, μην ξεχνάς να κρατάς, όσο μπορείς, το νου σου προσηλωμένο στον Κύριο, που βρίσκεται δίπλα σου και μέσα σου. Μην ξεχνάς, επίσης, το θάνατο, που μπορεί να σε αρπάξει απροειδοποίητα οποιαδήποτε στιγμή. Μην παραδώσεις την καρδιά σου στις απολαυστικές οπτικές, ακουστικές και λοιπές αισθητικές εντυπώσεις. Η ζωή μέσα στον κόσμο των αισθήσεων δεν είναι καλή. Πλήθος προσώπων, πραγμάτων και καταστάσεων συσσωρεύονται μέσα στη ψυχή και την ταράζουν με τις νοερές εντυπώσεις τους, εμποδίζοντάς την συνάμα να προσευχηθεί καθαρά και απερίσπαστα. Μια θεραπεία υπάρχει: Η φύλαξη της καρδιάς από την απόλαυση των εντυπώσεων που προκαλούν οι αισθήσεις. Όσο είναι δυνατόν, άφηνε τις εντυπώσεις να σε προσπερνούν δίχως να μπαίνουν στην καρδιά σου.
5.Μην αποφεύγεις, βέβαια, τους ανθρώπους και μην είσαι σκυθρωπή. Κάτι τέτοιο θα ήταν αδιάκριτο, κουραστικό και ανώφελο. Επιδίωκε, ωστόσο, να συναναστρέφεσαι περισσότερο ανθρώπους του ίδιου πνεύματος, γιατί κοντά τους και πιο άνετα θα αισθάνεσαι και πνευματικά δεν θα βλάπτεσαι. Πιθανότατα έχεις κάποιες καλές συνήθειες. Μη θελήσεις να τις αποβάλεις, για να δείξεις ότι έχεις βγει έξω από τα κοινά και συνηθισμένα πλαίσια ζωής. Έτσι θ’ αποφύγεις και τα κουτσομπολιά του κόσμου.
6. Το κύριο έργο σου πρέπει να είναι η πνευματική μελέτη και η προσευχή. Μόνη σου θα καταρτίσεις το καθημερινό πνευματικό σου πρόγραμμα, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις υποχρεώσεις σου. Το πρωί να σηκώνεσαι λίγο νωρίτερα και, πριν φύγεις από το σπίτι, να προσεύχεσαι και να μελετάς ψυχωφελή βιβλία μέσα στα χρονικά περιθώρια που διαθέτεις. Στην προσευχή, πάντως, ν’ αφιερώνεις περισσότερο χρόνο. Να μιλάς στον Κύριο για τις ανάγκες σου με την απλή πίστη ενός παιδιού. Ύστερα να διαβάζεις με προσοχή και αυτοσυγκέντρωση λίγες σελίδες από την Καινή Διαθήκη ή από κάποιο αγιοπατερικό βιβλίο. Όσα διαβάζεις να τα προσαρμόζεις στη δική σου κατάσταση και να σκέφτεσαι πως θα τα εφαρμόσεις στη ζωή σου. Σου το έχω γράψει στο παρελθόν, άλλα το ξαναγράφω τώρα: Πολύ καρποφόρα και ωφέλιμη θα ήταν η συνοπτική καταγραφή των σκέψεων που γεννούν στο νου σου τα ευαγγελικά και πατερικά αναγνώσματα. Σου συνιστώ να την επιχειρήσεις, αλλά με λόγια άπλα, όχι μεγάλα και στομφώδη.
7) Ν’ αγωνίζεσαι μ’ όλη σου τη δύναμη, αλλά την επιτυχή έκβαση του αγώνα σου να την εμπιστεύεσαι στον Κύριο. Η εμπιστοσύνη στο Θεό είναι το θεμέλιο της πνευματικής ζωής. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει μέσα σε μια στιγμή. Όλα όσα επιδιώκεις με πίστη, θα έρθουν στον καιρό τους. Πότε; Όταν ο Κύριος θα κρίνει ότι πρέπει να σου τα δώσει. Να έχεις υπομονή, βαδίζοντας σταθερά στο δρόμο σου. Θα έρθει μια μέρα που το φως της χαράς θα λάμψει στην καρδιά σου, λυτρώνοντάς σε απ’ όλα τα γήινα δεσμά και ανυψώνοντάς σε στο νοερό κατοικητήριο των καθαρών εικόνων του Θεού. Τότε θα πετάς στον κόσμο του πνεύματος σαν πουλί που ελευθερώθηκε από το κλουβί του.
Ο Κύριος να σ’ ευλογεί, η Μητέρα Του να σε σκεπάζει και ο φύλακας άγγελός σου να σε προστατεύει από κάθε εχθρική προσβολή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου